بیه دی ناز نکن می شوخ چشمان

شور خانگی

مواد لازم:

گل کلم و هویج و سیب زمینی ترشی و موسیر تازه و کرفس و پیاز ریز و کلم برگ

سیر و فلفل تند رنگی

ادویه ترشی و تخم گشنیز درسته

سبزی معطر (گشنیز و مرزه و ترخون و نعناع)

آب و نمک و سرکه سفید

طرز تهیه:

پوست سیب زمینی ترشی و هویج و پیاز رو بگیرید. همه رو بشورید و حلقه حلقه کنید و بذارید حسابی خشک بشه. حالا یک تابلوی زیبای نقاشی دارید. فلفل و پیاز رو درسته بذارید. گل کلم رو هم به اندازه دلخواه تکه تکه کنید.

سبزی ها رو هم تمیز کنید. به این شکل که فقط برگها رو نگه دارید و ساقه ها رو دور بریزید. سیرها رو هم پوست بگیرید و با سبزی ها بشورید و بگذارید کمی آبش برود. وقتی بقیه مواد تقریبا خشک شد سبزیها رو هم کنار اونها قرار دهید و بگذارید خشک شود.

برای هر لیوان آب یک قاشق نمک اضافه کنید و بزارید بجوشه. بعضی سایتها می گن گرم گرم آب رو اضافه کنید بعضی می گن سرد. من بین دو تا رو گرفتم و ولرم اضافه کردم. وقتی آب و نمک جوشید و ولرم شد برای هر سه لیوان آب یک لیوان سرکه اضافه کنید. من برای این حجم 12 لیوان آب و 4 لیوان سرکه رو با هم مخلوط کردم. مواد رو با هم مخلوط کرده و در شیشه تمیز و خشک بریزید. مابین آنها ادویه ترشی و تخم گشنیز را بریزید. در آخر کمی سبزی و سیر و ادویه و فلفل بگذارید و آب و سرکه رو اضافه کنید تا رویش رو کاملا بپوشونه.

باید 20 روز تو یه جای خنک بمونه تا برسه! روزهای اول بهش سر بزنید اگه آبش کم شده بود فقط سرکه اضافه کنید. نوش جان

طرز تهیه ترشی هفت بیجار

مواد لازم

بادمجان ۲ کیلو
فلفل قلمی تند ۲ عدد
ادویه ترشی ۱ قاشق غذاخوری
فلفل دلمه ای( سبز، قرمز، زرد و نارنجی) نیم کیلو
نعنا خشک ۱ قاشق غذاخوری
سیر ۱ بوته
گوجه فرنگی نارس ۳۰۰ گرم
آب غوره یا سرکه یک کیلو
نمک ۱ قاشق غذاخوری
سبزی معطر( خرد شده) ۲۵۰ گرم

بادمجان خام را رنده یا ساطوری می کنیم بعد آن را درون یک تنظیف ریخته فشار می دهیم و آبش را می گیریم سپس گوجه فرنگی ها را که بهتر است نیم رس یا نارس باشند به صورت نگینی خرد می کنیم و سبزیهای معطر را هم بسیار ریز می کنیم , هر چه قدر سبزی ریزتر شود طعم و رنگ ترشی بهتر خواهد شد

سیر را رنده کرده و فلفل تند را خرد یا چرخ می کنیم همچنین فلفل دلمه ای های رنگی را بسیار ریز خرد می کنیم, نعنا خشک، ادویه، نمک و سرکه را با هم مخلوط می کنیم و در ظرف مخصوص ترشی، بادمجان ساطوری شده و گوجه فرنگی های خرد شده, سبزی های خرد شده, سیر, فلفل دلمه ای و فلفل تند را می ریزیم و مخلوط سرکه, نعنا, ادویه و نمک را نیز به آن می افزاییم

اگر یک ماه بماند عالی میشود

طرز تهیه ترشی کلم قرمز

مواد لازم

کلم قرمز
سرکه
نمک
فلفل
ادویه

همه به مقدارلازم وبستگی به ضاعقه دارد

طرز تهیه ترشی کلم قرمز

ابتدا کلم قرمز را خورد کرده و به قطعات دلخواه و بریزید توی یک ظرف پلاستیکی سپس نمک وفلفل وادویه را به سرکه اضافه کنید و حسابی هم بزنید تا خوب قاطی شود سپس سرکه ای که مواد را بهش اضافه کرده اید را بریزید روی کلم خوردشده و بعد درب ظرف را محکم ببندید و در جای مناسبی بگذارید تا بماند

حدود یک هفته طول میکشد تا ترشی جا بیفتد بعدازحدودیک هفته میتوانید درظرف رابازکنید و ترشی را در ظرف مناسب ریخته و سرو کنید. معمولا ترشی کلم قرمز همراه با انواع کباب و برنج سرو میشود. امیدوارم لذت ببرید

طرز تهیه ترشی لیته

مواد لازم

بادمجان يك كيلو
سبزي معطر پاك كرده نيم كيلو
فلفل دلمه ي سبز يك عدد
فلفل دلمه ي قرمز يك عدد
سير رنده شده يك قاشق سوپ خوري
فلفل سبز 50 گرم
هويج 3 عدد
كلم پيچ سفيد 250 گرم
سركه يك كيلو
ادويه ي ترشي يك قاشق سوپ خوري
نعناي خشك يك قاشق غذاخوري
پونه ي خشك يك قاشق غذاخوري
زرد چوبه يك قاشق مرباخوري

طرز تهيه ترشی لیته

- سبزي معطر شامل مرزه، ترخون، گشنيز، جعفري، نعنا و ... است كه آنها را كاملاً خرد مي كنيم - بادمجان را همراه پوست با يك ليوان سركه در يك ليوان آب مي پزيم. سپس در صافي مي ريزيم تا آب اضافي آن خارج شود در ضمن سير و بادمجان را با هم چرخ مي كنيم

كلم، هويج، فلفل دلمه اي سبز، فلفل دلمه اي قرمز و فلفل سبز تند را به طور كامل خرد كرده، به بادمجان و سير اضافه مي كنيم. در صورتي كه فلفل سبز مصرفي خيلي تند بود، مقدار آن را كمتر كنيد

بعد سبزي معطر، ادويه ي ترشي، نمك، زردچوبه، نعنا و پونه ي خشك را تركيب كرده و به مواد قبلي مي افزاييم

سپس سركه را به همه ي مواد بالا اضافه كرده و مرتب هم مي زنيم. حالا ترشي آماده است

وایییییییییییییییییی اخ اخ مه گوشنه

حصیر بافی یکی از هنرهای دستی اصیلی است که در بافت آن علاوه بر ذوق و هنر، عشق به طبیعت نیز موج می زند.
این هنر از صنایع دستی و خانگی بسیار رایج در استان گیلان است و تولید انواع سبدها و حصیرها در اکثر نقاط این استان رواج دارد . حصیر در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف بافته می‌شود و مصارف گوناگون دارد . زنبیل ، کلاه ، سفره ، سبد ، آبکش و زیرداغی حصیری در تمام خانه‌های گیلان وجود دارد . حصیر و سبد تنها جنبه مصرفی ندارند بلکه تعداد قابل توجهی از حصیرها و سبدهایی که در نقاط مختلف گیلان بافته می‌شود و مخصوصاً سبد و حصیرهای رنگی دارای جنبه‌های هنری و تزئینی است. ایران یکی از 16 کشور تولید کننده لوازم حصیری در جهان است
زنان بندرانزلی، غازیان و آب‌کنار در بافت حصیر شهرت خاصی داشته‌اند و حصیرهای این مناطق از مرغوبیت خوبی برخوردار بوده است. در گذشته، این هنر از چنان مرغوبیتی برخوردار بود که برخی از تجار در غازیان بیش از 100 خانوار حصیرباف داشتند و به تولید و بازرگانی این رشته می‌پرداختند. از آنجا که الیاف طبیعی به مرور زمان تجزیه می‌گردد، نمونه‌های قدیمی در دست نمی‌باشد. اما درکتب و مستندات برجای مانده به حصیربافی گیلان اشاره شده است. به عنوان مثال: جی‌گلاک در کتاب سیری در صنایع دستی ایران می‌نویسد: حصیرهای ساخت شمال طرح‌هایی هندسی دارند که از خود بافت نی طبیعی یک رنگ پدید می‌آیند.حصیربافی از جمله صنایع دستی بومی گیلان است، که در تولید آن از مواد اولیه طبیعی استفاده می‌گردد و کلیه مراحل تولید به شیوه کاملا سنتی و توسط زنان انجام می‌شود. رویش انواع گیاهان خودرو با توجه به اقلیم منطقه در کنار مرداب‌ها و آبگیرها سبب پدید آمدن انواع محصولات حصیری از دیرباز تاکنون در گیلان شده است.این گیاهان در اواخر فروردین تا اوایل اردیبهشت ماه شروع به جوانه زدن و در پایان تابستان قبل از برداشت برنج نهایت رشد خود را می‌نمایند. در این زمان عمل برداشت اغلب توسط مردان صورت می‌گیرد. برای بافت زیرانداز حصیری از گیاه" سوف" به‌عنوان پود و از کنف به‌عنوان تار استفاده می‌شود. امروزه از نخ پنبه‌ای نیز به عنوان تار استفاده می‌گردد. این زیرانداز زیبا و هماهنگ با آب و هوای مرطوب خطه گیلان که با دستگاه چوبی سنتی ساده و ابتدایی بافته می‌شود نه تنها در کف اتاق‌ها، بلکه در کنار دیوارها و حتی در سقف خانه‌ها استفاده می‌گردد.
سبد بافی و حصیر بافی به عقیده‌ی بسیاری از محققان ، پس از سنگ تراشی قدیمی‌ترین صنعتی است که انسان با آن آشنایی حاصل کرده است . این صنعت منشاء بسیاری از صنایع دستی دیگر از جمله پارچه بافی ، گلیم بافی ، بامبوبافی ، سفال گری و کوزه گری است . هنگامی که بشر هنوز با صنعت سفال گری آشنا نشده بود وی سبدها را با گل پوشانده در روی آتش می‌پخت تا فلزهایی به دست آورد که کاربردهای مختلفی نظیر نگهداری آب مناسب باشد (( بسیاری از انواع کوزه‌ها و سفالینه‌های روزگاران نوسنگی و مس ، نی‌ها یا ترکه هایی در خود دارند که احتمالاً به جای ریسمان به کار می‌رفته و نشانه آن است که سفال گری اصلاً از فن سبد بافی پدید آمده است . بافتن گلیم و قالی و انواع پارچه‌ها از روی سبد بافی و حصیربافی اقتباس شده است .  قدیمی‌ترین نمونه دست باف به حدود 6 هزار سال قبل تعلق دارد ، در حالی که نمونه‌های حصیربافی مکشوفه در آفریقا به پیش از این تاریخ مربوط می‌شود . اگر قبول داشته باشیم که صنعت سفال گری در حدود 10 هزار سال پیش پا به عرصه وجود گذاشته است . سبد بافی و حصیربافی عمومی بیش از این مدت دارند . از سبد در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف به عنوان ظرف استفاده می‌شود و حصیر برای پوشاندن کف و سقف به کار می‌رود . در گذشته زیر انداز و کف پوش روستائیان از حصیر بود و امروز هم استفاده از آن در بیشتر روستاهای ایران رواج دارد . حصیرهای ساخت گیلان و سایر نواحی شمال ایران طرح‌های هندسی دارند که از بافت نی طبیعی یک رنگ پدید می‌آیند .
نقل است که گاه، روستاییان بر این عقیده هستند که حصیر بافته را دورتادور خانه به حصار بیرونی بنا تکیه داده تا به دیگران نشان دهند که دختران دم بخت آنها این هنر را به خوبی می‌دانند و به عنوان یکی از امتیازات خانه‌داری، این صنعت دستی را همراه خود به خانه بخت برده و همینطور به فرزندان خود انتقال می‌دهند.
مواد اولیه :
سوف: گیاه سوف یا سیم یا سوم به صورت لوله‌ای با قطر 1 تا 2 سانتی‌متر و گاهی نیز کمتر و به درازای 50/1 تا 70/1 سانتی‌متر و بعضی اوقات به 2 متر هم می‌رسد و به صورت وحشی در مرداب‌ها و آب‌بندان‌ها و چپرها می‌روید. این گیاه، گرد سوزنی و استوانه‌ای توپر و اسفنجی است که رنگ آن در ابتدا سبز و پس از خشک شدن کرم شکلاتی است. برای بافتن حصیر سوف را بریده و جلوی آفتاب به صورت دسته‌ای گذاشته تا خشک شود. دلیل خشک کردن سوف در آفتاب این است که حصیر سفید درآید، در غیر این صورت رنگ حصیر سیاه می‌شود.
لی: لی یا گالی از جمله گیاهانی است، که به خودی خود رشد کرده و نیاز به مراقبت ویژه‌ای ندارد و در کنار مرداب‌ها  نیز کنار ساحل به راحتی قابل تهیه است. اوایل فصل تابستان زمان چیدن این گیاه و خشک کردن آن می‌باشد. بهترین محل برای نگهداری گیاه خشک شده لی، در پشت‌بام خانه‌های روستایی است. زیرا گرمای موجود در آن فضا از تغییر رنگ و پوسیدگی الیاف بر اثر رطوبت موجود در هوای گیلان جلوگیری می‌کند .پس از خشک کردن الیاف، رنگ‌های موردنیاز تهیه و برخی الیاف رنگ آمیزی می‌شوند. الیاف مناسب برای بافت، به سه دسته تقسیم می‌شوند: الیاف ریز جهت تهیه ریسه و اتصال نوارها به یکدیگر- الیاف متوسط جهت بافت نوار اولیه و تهیه انواع تولیدات-الیاف درشت برای تهیه بافته‌های داری که از ارزش و ظرافت کمتری در بافت برخوردار است.
کنف: بذر کنف در بهار کاشته می‌شود. وقتی که ساقه و برگ کنف زرد و تخم آن سیاه می‌شود، نشانه رسیدن است. پس از برداشت یکی دو روز در خشکی می‌خوابانند تا پلاس بخورد. بعد آن را مدتی در آب برکه و مرداب می‌خوابانند تا پوست بدهد و آماده پوست‌کشی شود .پس از پوست‌کشی آن را می‌شویند و آویزان می‌کنند تا خشک شود .از تارهای کنفی برای چله‌کشی حصیر استفاده می‌شده است. البته امروزه به علت سختی تهیه کنف اغلب از نخ‌های پنبه‌ای استفاده می‌شود.
در حصیربافی علاوه بر این گیاهان، گاهی از کلوش (ساقه برنج) در تهیه حصیرهای کوچک و کم‌بها و جارو، و از گیاه کولر در حصیرهای دیواربند استفاده می‌شود.
محصولات حصیری گیلان بیشتر با رنگهای روشن بافته و نقوشی که در محصولات حصیری این خطه به کار می‌رود بیشتر هندسی است که معمولا مشابه کنگره های لوزی شکل و یا مربع با رنگهای شاد مانند سبز، قرمز، صورتی، زرد، نارنجی و گاهی نیز قهوه ای هستند.
محصولات حصیری که در گیلان بافته می‌‌شوند از ظرافت و زیبایی بیشتری نسبت به محصولات دیگر استانهای کشور برخوردارند که می تواند به دلیل آب و هوای این منطقه باشد.به لحاظ تنوع محصولات نیز می‌‌توان گفت که در استان گیلان این تنوع بیشتر به چشم می خورد، وجود انواع زیرداغی حصیری، سبد‌ها و دیس های حصیری و انواع مختلف دیگر خود گواه این مطلب است

نمونه کارهای حصیر بافی توسط استاد عزیز سرکار خانم بردباری

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(عروسک محلی گیلان)

حصیر بافی در

leyla_bordbar@yaho

(چمدان بسته بندی گلیم )

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سبد بافی یا همان مروار بافی

سبـد گردکوچک و بزرگ ـ سبد بیضی کوچک و بزرگ ـ سبد قایقی کوچک و بزرگ ـ کاسه در اندازه های مختلف ـ سبد کشکولی ـ سبد جای میوه ـ سبد پنجره ای ـ ساک پیک نیک ـ سبد دو طبقه سبد سه طبقه ـ جای لباس ـ جای بچه ـ جای روزنامه ـ انواع لوستر ـ انواع شکلات خوری ـ جای سوزن ونخ ـ جای تخم مرغی ـ میز و صندلی و مبل و محصولات متنوع دیگر . در مرواربافی علاوه بر ترکه های مروار ، از مواد دیگری مانند تختهٔ سه لائی ، انواع میخ ، روغن جلا و مفتول های سیمی نیز استفاده می شود و ابزارآلات تولید مروار عبارتست از اره ، رنده ، چکش ، انبردست ، گازانبر و قیچی باغبانی .
مرکز اصـلی فعالیـت دست اندرکان این صنعت اطراف آستانهٔ اشرفیه و مخصوصاً قریهٔ ْ کـورکـا ْ ، می باشد و به طور پراکنده در مناطق دیگر استان گیلان از جمله اطراف بندرکیاشهر و در صیقلان بازار جمعه نیز دیده می شود .
شیوهٔ کار مرواربافان شبیه بافت شعاعی بامبو است ، به این طریق که بافندگان ابتدا ترکه های درخت را که مادهٔ اولیهٔ مورد مصرفشان است انتخاب و آن تعداد از ترکه هایی را که قابلیت تقسیم شدن به دو ، سه یا چهار قسمت را دارند ، برش طولی داده و سپس از نظر اندازه به طول های مورد نیاز درآورده و در آب می خیسانند تا انعطاف پذیر و قابل استفاده شود .
در مرحلهٔ بافت ، تعداد چهار عدد از ترکه ها در کنار یکدیگر قرار گرفته و تعداد چهار یا پنج ترکهٔ دیگر بصورت متقاطع روی آنها قرار می گیرد تا تشکیل یک ستارهٔ هشت پر را بدهد آنگاه به وسیلهٔ ترکه های باریکتری مهار شده و بافنده با ترکه های نازک عمل بافت را به شیوهٔ یکی از زیر ، یکی از رو آغاز نموده و ترکه ها را به طور یکی در میان از لابلای ترکه هایی که قبلاً بطور متقاطع روی یکدیگر قرار گرفته عبور می دهد و اینکار را تا تکمیل قسمت کف شیئی که تولید آن مورد نظر است تعقیب می کند .
بعد از پایان کار بافت قسمت کف ، در محلی که قرار است از آنجا به لبهٔ کار بافته شود عموماً صنعتگران به بافت حالت مارپیچی داده و کار را به شیوهٔ قبلی ادامه می دهند و انتهای کار را نیز بصورت مارپیچ درآورده و سرتکه ها را به داخل قسمت مارپیچ خم می کنند .

دیلمان از مرکز رشت در فاصله 52 کیلومتری قراردارد و اگر تصمیم داشته باشید  برای یک تفریح یک روزه یا چند روزه به این منطقه سفر کنید می توانید از شهرستان سیاهکل مسیر جنوب شهر را در پیش بگیرید ونزدیک به 45 کیلومتر را سراسر در جنگل وکوهستان با جاده آسفالته مناسب طی کنید. البسه گرم ومناسب در فصل تابستان را فراموش نکنید.

نکته های مهم در تهیه زیتون پرورده شمالی  :
در مصرف رب انار و آب انار دقت کنید. اگر آب انار بیش از یک لیوان باشد زیتون پرورده‌اتان آب می‌اندازد و آب و دانش از هم جدا می‌شود. رب انار را هم زیاد اضافه نکنید زیتون پرورده نباید زیاد ترش باشد.
طعم و مزه زیتون پرورده به سیر آن است ولی اگر سیر دوست ندارید از پودر آن که بوی کمتری دارد استفاده کنید.
اگر زیتون سبزی که خریده‌اید تلخ است برایازبین بردن تلخی زیتون آن را یک شبانه‌روز در آب نمک و آب لیمو بخیسانید تا تلخی‌ آن برطرف شود.

بارون میاد از آسمون

از ابر بی نام و نشون

صدای رعدوبرق میاد

چه ترسی افتاد دلمون

شماله و بارونای خاکستریش

بوی بهشت میاد خدا،چقدتوهستی مهربون

صدای مرغ دریا میپیچه تو گوشمون

 چه خوش نوا، چقد هستن فراوون

مسافرا میان باهم،بعضیاشون توی راهن

چه خوشحالن،چندشبی رو هستن مهمون

راستش دیگه ماشینا از درختا بیشتر شدن

 توروخدا ببین سر اون میدون

اون قدیما فضایی داشت،صفایی داش

اما حالا دودی میشی پاتو بزاری بیرون

قشنگترین جا تو دلم شماله

 شمالی که ازش نمیگذرم آسون

هرجور باشه نجیبه وعجیبه

اندازه قوی فریادکش 150 سانتی‌متر است؛ منقار سیاه با قاعده زرد لیمویی ، این پرنده را از قوی گنگ متمایز می سازد که منقاری نارنجی با قاعده برآمده و سیاه دارد . همچنین با گرد راست و صدای شیپور مانند نیز مشخص می شود.

شبیه قوی کوچک است و فرق آن با قوی کوچک عبارت است از اندازه خیلی بزرگتر ، سر دراز که از نیم رخ تخت بنظر می آید ، زردی بیشتر قاعده منقار که شکل مثلث و راس آن به سمت جلو می باشد ، و صدای مخصوص .
پرنده نابالغ قهوه ای کمرنگ مایل به خاکستری و روی هم رفته ، خاکستری رنگ‌تر از نابالغ قوی گنگ است . منقار صورتی کمرنگ با نوک تیره دارد.
رفتار و پرواز این پرنده ، شبیه قوی گنگ است با این تفاوت که راحتر راه می رود ، شاهپرهای ثانوی بال را بلند نمی کند و هنگام پرواز بالهایش صدای خاصی ندارد . معمولا به صورت گله های پرسرو صدا دیده می شوند پرواز دسته جمعی آنها بصورت خطوط مورب و نامنظم و یا به شکل " ^ " است.
صدای قوی فریادکش شبیه قوی کوچک است، اما قوی تر و کشیده تر و آهنگین به صورت "ها-ها-ها، Ha-Ha-Ha"  یا "کو-کو-کو، co-co-co" و معمولا سه سیلابی است.

معمولا در سواحل دریا ، ماندآبهای ساحلی ، دریاچه‌ها و رودخانه‌های بزرگ به سر می برد.

قوی فریاد کش از جمله پرندگانی است که زمستان ها در سواحل دریای خزر ، نسبتا فراوان است (مهاجر زمستانی) و نیز بصورت سرگردان در فارس و سیستان دیده شده است .

با توجه به شکار بی رویه این پرنده، ضروری است که بطور جدی از برنامه ای برای حفاظت آن در نظر گرفته شود، متاسفانه برنامه خاصی در حال حاضر برای حفاظت قوی فریادکش وجود ندارد.

نوعی کوکوی بادمجان گیلکی که با نان یا کته خورده می‌شود. برخلاف ظاهر ساده‌اش طعم فوق‌العاده‌ای دارد و تهیه آن در زمان و هزینه صرفه‌جویی می‌کند.
 
مواد لازم برای ۴ نفر:
بادمجان متوسط: ۳عدد
تخم‌مرغ: ۴ تا ۵ عدد
روغن، نمک و فلفل: به میزان لازم
زردچوبه: یک قاشق چای‌خوری
روش تهیه:

۱ - بادمجان را پوست کنده و به صورت حلقه‌هایی به ضخامت ۲ سانتی‌متر ببرید، روی آن نمک پاشیده و در آبکش بگذارید تا تلخاب آن خارج شود. پس از حداقل نیم ساعت، آن را شسته و خشک کنید.

۲ - بادمجان‌ها را در روغن سرخ کنید، سپس با حوله کاغذی روغن اضافه آن را بگیرید.

۳ - یک تابه را چرب کنید و بادمجان‌ها را کف آن بچینید. تخم‌مرغ‌ها را در یک کاسه شکسته،‌ زردچوبه،‌ نمک و فلفل را اضافه کرده و هم بزنید تا یکدست شود.

۴ - تابه را روی شعله متوسط داغ کنید، سپس تخم‌مرغ‌ها را اضافه کرده و آن را بپزید تا تخم‌مرغ ببندند. پس از ۱۰دقیقه، آن را برش داده و پشت‌و‌رو کنید تا هر دوطرف آن بپزد. این غذا را با گوجه‌فرنگی، ماست و کته سرو کنید.

بلامیسر نوش جون

مار جان؟

هان؟

مره پول فدی بشم می دوماغه چوکونم؟

پول جا کایه باوردم زای!!!

تی دوماغ چیسه مگه؟؟؟

می دوماغ ایبچه درازه مره گویند رشتی دوماغ دراز چی بوکونم می ابرو شوئوندره

ایبچه پول فدن بشم می دوماغه عروسکی چاکونم

بشو بشو تره گیر باوردی اون مردی که تره دوماغه واسی بخایه اون مرد نیه

ماررررررررررررررر  تو چرا نفهمی منم جوانم منم ارزو دارم

ای تی ارزوی تخت سر بنم

الان رشته میانه نگاه بوکونید تووووووووووومام دوماغان عمل بوکودئه

چی واسی نانم !!!

فقط انا دانم که اما خیلی موجودات بیخودی ایسیم!!!

بدینید خو دوماغه عمل بوکود خو روسریه ببرده بوجورتر

اجور اعتماد به نفس بدرد نخوره به نظر من  انجور ادمان 

عقده دارند  دوست دارند تو چشم ببن  خاک شیمی سر

!!! ولی یه چیزی تره بگم تو هونی!! تره چاکودی 

بلبله جای قناری بزئی مره غرو فر نمه امون

تو همون اولی ایسی از نظر من بفهمستی؟؟؟؟؟؟؟

من که گشنم شد شما چی؟؟؟؟

این که میدونین چیه؟

 

بهش میگن گمج ، خیلی غذاهای خوشمزه شمالی که منو شما دوست داریمو توش درست میکنن و خوشمزه تر میشه مثل: فسنجون ، باقلاقاتق ، ترشی تره ،آلومسما ، خوتکا فسنجون، کولی قرابی ,مرغ ترش و….. اگه شما هم غذای دیگه ای میشناسین که این تو درست میشه میتونین بنویسین.

عکس فوق دیگ سفالینیه که توش غذا های مثل فسنجان، باقلاقاتق، ترشی تره، آلومسما، خوتکا فسنجون، کولی قرابی, مرغ ترش و دیگر غذاهای محلی گیلانی طبخ میشه و اسمش گمجه (گَ   مَ  ج)

راستی این گمج که انقدر پر استفاده و مفیده چرا ما شمالیا اسمشو رو آدمای خنگ و دستو پا چلفتی میذاریم؟

نام علمی : Fulica Atra نام انگلیسی: Common Coot
این پرنده، 37 سانتیمتر طول دارد و به واسطه ی رنگ سیاه دودی و منقار و سپر سفیدش به سهولت از سایر پرندگان تمیز داده می شود. پاها سبز زیتونی و چشم ها قرمز است. از چنگر نوک سرخ بزرگتر و پرجثه تر و فاقد سفیدی زیر دم و خط سفید پهلوهاست. پاها کاملا نیم پره و انگشتانش نسبتا بزرگ است. پرنده ی نابالغ به رنگ قهوه ای دودی با زیر گلو و سینه ی خاکی کمرنگ دیده می شود.

برای به دست آوردن غذا دائما شیرجه زده و گاهی بیش از نیم دقیقه در زیر آب می ماند. بررسی عادت غذایی چنگر نشان داد که این گونه همه چیز خوار است و عمدتا از گیاهان آبزی(54درصد) , نرمتنان و سنگریزه (46در صد) تغذیه می کند. نسبت طول روده به طول کل بدن6/3 محاسبه شده که بیانگررژیم غذایی گیاه خواری می باشد.

در زمستان به طور گروهی و همراه اردک ها در مناطق تالابی و حاشیه ی نیزارها شنا می کند. به دشواری پرواز کرده و پیش از آن مدتی روی آب می دود و هنگام فرود آمدن بر آب، ناگهانی به سطح آب برخورد کرده؛ سر و صدای بسیاری ایجاد می کند.

صدای این پرنده معمولا شبیه «که وک،» و درحالت ویژه، ناگهانی و شدید، شبیه «پی ت س» شنیده می شود.

این پرنده در مناطق نیزاری با آب باز، باتلاق ها، دریاچه ها و گاهی حاشیه ی رودخانه های وسیع به سر برده و درون نیزارهای انبوه آشیانه می سازد. در ایران بومی و فراوان است و زمستان ها، به تعداد فراوان، در تالاب های شمال و جنوب دیده می شود. تالابهای انزلی , گمیشان و فریدونکنار از لحاظ اوضاع بوم شناختی مناسب برای این پرنده به ترتیب در اولویت اول تا سوم قرار دارند.

جمعیت این پرنده نسبتا فراوان است، اما کنترل شکار و برداشت آن اهمیت بسزایی دارد.

در دهه اخیر تعداد جمعیت مهاجر زمستان گذران این گونه و میزان زیتوده آن در تالابهای سواحل جنوب دریای کاسپین رو به کاهش بوده است و تعداد جمعیت جوجه آور آن در این مناطق بسیار اندک است.